Jelenica (511 m) —wzniesienie o częściowo zalesionym wierzchołku, w bocznym grzbiecie, jaki wysyła Mł. Czantoria w kierunku pn.-wsch., nad Ustroń. Na jego stokach usadowiło się kilka ustrońskich przysiółków, a u pd. podnóży szereg ośrodków wypoczynkowych. Tu też, na miejscu zwanym „Pod Budzinem”, znajduje się „Budzi Głód” — najstarsze ustrońskie źródło mineralne.

Pod Jelenicą najdłużej w całej okolicy, bo aż do 1889 r., kopano w sztolniach rudę żelaza dla ustrońskiej huty. Wspomina o tym na „Kartach z dziejów ludu Śląska Cieszyńskiego” Jan Wantuła: „…z ciemnego otworu kopalni wyjeżdżało 4-6 rudziarzy wioząc na taczkach czerwoną rudę, którą zaraz układali w stos. Odpoczywali posilając się, prostując członki, bo sztolnia była długa i dość niska (…). W pewnym miejscu w polu był rodzaj studni, na niej rympoł (kołowrót — przyp. M.B.), którym wyciągano z głębi ziemi rudę, zamiast wozić długim gankiem na taczkach. Dużo sztolni było na terenie Małej i Wielkiej Cisownicy aż do Tułu-Lesznej”.