Girowa (840 m; czes.: Girova) Nazwą tą oznacza się zarówno szczycik o dość stromych zboczach, wznoszący się w głównym grzbiecie Karpat ok. 4 km na pn.-wsch. od Przeł. Jabłonkowskiej, jak i cały odcinek tego grzbietu, tworzący jeden, dość rozległy masyw, sięgający od Przeł. Jabłonkowskiej na zach. po granicę państwową polsko-czeską na wsch. Pn. stoki masywu Girowej opadają ku dol. Olzy w dorzeczu Odry (zlewisko Bałtyku), zaś stoki pd. — ku dol. Czernianki w dorzeczu Dunaju (zlewisko M. Czarnego).

Pomimo stosunkowo niewielkiej wysokości położenie Girowej, usytuowanej w niskim w tym miejscu głównym wododziale europejskim, czyni ją górą wybitną i przyciągającą uwagę patrzących zarówno w osi szerokiej i płaskiej doliny Olzy, jak i z głębi kotliny czadeckiej. Od niepamiętnych czasów strzegła granicy śląsko-węgierskiej, a jej pd. stoki do początku XVIII w. porośnięte były nieprzebytymi lasami, zwanymi „Zapowiedzią” i chronionymi przez władców księstwa cieszyńskiego jako swoisty kordon graniczny. Niezamieszkała, była uważana za miejsce zlotów czarownic, a skalne urwisko pod jej szczytem nazywano „Diabelskim Młynem” (34C). Zgodnie z tradycją, mieli na niej ukrywać swe skarby zbójnicy, grasujący w rejonie Przeł. Jabłonkowskiej. Nazwa Girowej, jak podawał 60 lat temu Paweł Zawada z Jaworzynki, wiąże się z podaniem opisującym dzieje baczy Jury z Jaworzynki, zakończone wielką bitwą pasterzy ze zbójnikami. Jura zaś groń darował dzieciom poległych pasterzy, które potem powtarzały: to «Jurowa łąka» (…) co w późniejszych czasach, używając szwabachu, pisano J przez G… Gurowa łąka… Girowa. (…) Miejsce zaś bitwy i pochowania opryszków na Girowej, przeklętem było, przez wszystkich unikanem, bo tam tylko szatan i czarownice mieszkać się nie bały”.

Na grzbiecie Girowej rozciąga się sporo uroczych polan z rozrzuconymi zabudowaniami przysiółków należących do Mostów, Piosku, Bukowca lub Herczawy. Z polany szczytowej rozciąga się jedna z najciekawszych w tym rejonie Beskidów, dookolna panorama obejmująca góry trzech państw: Polski, Czech i Słowacji (34C). Pd. stoki Girowej przecina w poprzek granica czesko-słowacka, powyżej której stoki te trawersuje droga do Herczawy. Przejazd tą krętą, malowniczą drogą może stanowić zupełnie odrębną atrakcję turystyczną.

Pod szczytem Girowej od strony pd., na dolnym skraju szczytowej polany, schronisko wzniesione w 1932 r. przez KCT (Klub Czechosłowackich Turystów). Prowadzą do niego szlaki z czterech stron świata: z Jabłonkowa (33Z), Mostów (34C), Herczawy (35Z) i Bukowca (32C).